Nie przestrzega zasad, nigdy nie pojawia się we właściwym momencie i nie zawsze objawia się zgodnie z oczekiwaniami. Dla niektórych to potok łez. Dla innych ciężka cisza za obojętną twarzą.
Zbyt często mylimy tę ciszę z obojętnością. Jednak smutek ma wiele twarzy, a miłość może kryć się w tym, co niewypowiedziane.
Zbyt wielka strata
Kiedy mój syn odszedł, mając zaledwie szesnaście lat, mój świat się zawalił. Był pełen śmiechu, marzeń i obietnic. Każdy kąt domu boleśnie przypominał mi o jego nieobecności.
Ale tym, co bolało mnie niemal tak samo jak jej śmierć, była reakcja mojego męża Sama. Podczas gdy ja otwarcie płakałam, on pozostał niewzruszony, milczał. Uważałam jego milczenie za chłód… i ten brak zrozumienia ostatecznie wbił między nas klin. Nasze małżeństwo nie przetrwało.
Minęły lata
Po rozstaniu każde z nas poszło dalej. Ale cień tej straty nigdy nas nie opuścił. Dwanaście lat później zmarł również Sam. I wtedy wydarzyło się coś nieoczekiwanego.
Kilka dni później przyszła do mnie jego druga żona z małym, drewnianym pudełkiem, nadgryzionym zębem czasu. Delikatnie mi je wręczyła:
„Czas, żebyś poznał prawdę”.
Listy ojca
Następny
Aby zobaczyć pełną instrukcję gotowania, przejdź na następną stronę lub kliknij przycisk Otwórz (>) i nie zapomnij PODZIELIĆ SIĘ nią ze znajomymi na Facebooku.
